Bursa'dayım hala, yüksek lisansa başladım, bir taraftan deli gibi çalışıyorum.
Mutluyum genelde. Huzurluyum... Bu enteresan ama uzun süredir böyle...
Ölüm acısıyla hala başa çıkamıyorum. Gün içinde, normalde, başa çıkabiliyorum da, bazen bilmekten öte idrak ediyorum dayımın öldüğünü. O anlarda elektroşok verilmiş gibi hissediyorum.
Dayım çok gençti... Dayım çok neşeliydi... Dayım bir taneydi...
3 yorum:
sevgiler göndermek istedim ben de sana. bir gün bursa'ya gelip (hiç görmedim) oradaki sevdiğim birkaç arkadaşımı görmeyi pek istiyorum.
Teşekkür ederim simon :) Sevgiler bizden olsun... Ben her zaman beklerim sevdiğin arkadaşların da bekler herhalde :P
Kıyısından insanları gezdirebilecek birkaç yer öğrendim.
mücük cicike
Yorum Gönder