Haber özetleri

Güzel bir yer burası... Ankara'nın ruhsuzluğundan sandığımdan da çok sıkılmışım.

İşteki ilk gün çok sıkıntılıydı. Öğleden sonra biraz rahatladım. Ertesi gün daha da hafifledi sıkıntım. Bu sabah, cumartesi olmasına rağmen, işe gelmek hiç kötü bir şey gibi gelmedi. Benim arkadaşlarım gibi değil buradaki insanlar. Alışık olduğum izole ortamdan çıktım, normal insanlarla muhatap oluyorum gündüzleri. (Allahtan birlikte yaşadığım insanlar normal değiller.)

İşten yorgun argın, vakit geçirmeden eve gitmek üzere çıkıyorum. Ama sokağa çıkınca ya bir kitapçıya giriyorum ya bir handa oturup kahve içiyorum ya da sadece dar sokaklarda yürüyüp etrafa bakıyorum. Eve geç saatlerde varıyorum ancak biraz sohbet edip bir şeyler okuyacak vaktim oluyor. Ve ben bunlardan hiç şikayet etmediğim gibi hiç alışık olmadığım bir huzur hissediyorum... Düşünmeye vakit bulamamanın verdiği bir huzur değil bu. Belki eskisinden daha fazla düşünüyorum. Ama hayata dair, kendime dair kaygılarım azaldı.

Şehrin dışındaki güzellikleri görmek için baharı dört gözle bekliyorum...

Mutlu olabiliyormuşum ben...